Afgelopen vrijdag, 17 oktober, mocht Tornado 1 de OSBO-competitie aftrappen. In de derde klasse D , waarin we dit jaar acteren, zijn een paar geduchte tegenstanders actief. O.a. buurvereniging Koningswaal en het 5e team van Wageningen zullen een zware kluif worden. Maar feitelijk is elke OSBO-wedstrijd opnieuw weer een finale.
Ook de openingswedstrijd tegen het jeugdteam van De Toren Arnhem (team 6J) was een lastige. Juist door hun onbevangenheid en vaak snelle leercurves zijn het tegenstanders waar je bijna alleen maar van kan verliezen. In eerdere jaren heeft het eerste team hier al de nodige (negatieve) ervaring mee opgedaan, dus we waren gewaarschuwd.
De eerste teleurstelling was al het afhaken van kopman Jan de Haas.Vanwege ziekte moest hij noodgedwongen verstek laten gaan. Maar met Geert Smulders-Dinh als vervanger leek er nog geen vuiltje aan de lucht.
Maar toen we rond 19.45 uur bijna klaar zaten voor de start kwam de volgende tegenslag; Frans van Wezel ontbrak nog achter het bord. Een telefoontje naar Beneden-Leeuwen leerde ons dat Frans ergens een foutje in zijn agenda had gemaakt… Een reglementaire nul op het vierde bord (tegen Cyndia Wong) en dus een 0-1 achterstand bij aanvang was het resultaat. Zonde natuurlijk.
Een chronologisch verslag vanaf de overige borden:
Aan bord 5 mocht invaller Geert Smulders-Dinh met wit de degens kruisen met Maria Teresa Cattani. Dit leek vroeg in de partij een punt te gaan opleveren voor onze mannen. Snel wist Geert namelijk een zwarte toren te veroveren. Maar zijn tegenstandster bleef kalm en bouwde een mooie dreiging op op Geert’s koningsvleugel. Geert probeerde ondertussen aan de andere kant van het bord Maria Teresa’s koning te belagen. Hoewel Geert later zijn loper moest geven, bleef de kwaliteit voorsprong gehandhaafd en moest een goed resultaat mogelijk zijn. Een onachtzaamheid van onze jongste speler werd hem echter ‘fataal’. Geert moest de aanval op zijn koning secuur afslaan maar overzag een eeuwig schaak, dat al lange tijd in de stelling zat. Om ongeveer 21.15 uur werd het dus remise en de tussenstand 0,5 – 1,5.
Aan bord 2 had Ton Wouters zijn handen vol aan Arthur Maters. Deze jonge schaker wist in het middenspel een pionnetje te snoepen. Gelukkig wist Ton met zijn routine het eindspel van torens en pionnen kalm naar remise te brengen. (1 – 2).
Eddy van den Eeckhout zat aan bord 6 met zwart tegen Donati Cattani. In een spannende partij bleef de stand lang gelijk, met dreigingen over en weer. Rond kwart over 10 ging het echter snel; Eddy wist met een prachtige paardvork zowel de witte dame als de twee torens aan te vallen. Ondanks een laatste manmoedige poging moest Donati even later zijn koning omleggen. Dit betekende in ieder geval weer een gelijke stand (2-2).
Bord 1 was deze avond het speelterrein voor John Alblas. Tegen Daan Lubbers had John geen makkelijke avond. In het middenspel gaf John zijn dame tegen twee torens. Met een pionnetje minder (6 tegen 7 als ik het goed heb gezien), leek het nog moeilijk genoeg. Maar toen John met zijn torens wist binnen te dringen op de 7e en 8e rij kreeg Daan het benauwd. John’s ver opgerukte h-pion dreigde te promoveren en daarmee het pleit te beslechten. Daan probeerde, net als Maria Teresa op bord 5, er nog een eeuwig schaak uit te peuren, maar John liep routineus om deze dreiging heen. Toen Daan dit inzag was het punt binnen.
Met een 3-2 voorsprong was Stan’s opdracht aan bord 3 helder: minimaal een half puntje binnen halen. Maar op het moment van John’s overwinning stond Stan ook al gewonnen.
Tegen Stijn Tweehuysen kwam Stan lekker uit de opening. De druk op Stijn’s zwarte c-pion werd langzaam opgevoerd en mede omdat Stijn vergat op tijd te rokeren bleef Stan zijn goede stelling langzaam verbeteren. Na een foutje van Stijn won Stan een pion en daarna nog een. Ondanks het feit dat Stan lang niet altijd de beste voortzetting koos, kwam zijn overwinning nooit meer in gevaar. En helemaal toen Stijn in tijdnood begon te raken en stukken begon af te ruilen was het kat-in-het-bakkie! Rond half 11 zag Stijn de zinloosheid in en staakte zijn verzet.
Met een 4-2 overwinning kon de thuisreis naar Druten beginnen.
Al met al een prima start voor Tornado 1. Het ging zeker niet gemakkelijk, maar deze 4-2 overwinning is een mooie opsteker en hopelijk een basis voor een prachtig seizoen. Volgende maand zal het tegen Wageningen 5 opnieuw zwaar worden. Maar met strijdlust en een positieve instelling kan dit team voor mooie dingen zorgen.
Stan Jacobs,
teamcaptain