Afgelopen vrijdag moest Tornado 3 het spits afbijten tegen UVS 7. De eerste wedstrijd van Tornado 3 stond op het programma. Als teamleider van het derde team had ik al een tactische opstelling gemaakt. Met behulp van 2 sterke invallers (Thijs en Peter) zou het toch moeten gaan lukken om onze eerste matchpunten binnen te gaan slepen? En dan hadden we ook Dick nog eens in ons team. Eigenlijk waren we voordat de wedstrijd begon al behoorlijk zelfverzekerd, tot het moment dat onze tegenstanders van UVS binnen kwamen lopen…
UVS 7 was een zeer gewiekste combinatie van ervaren senioren en 3 jonge goden, waarvan 2 vriendelijke en knappe dames. De voorzitter van Tornado schrok zich een hoedje en voegde zich meteen naar mij toe. In mijn oor fluisterde hij: “Geert zorg er voor dat je Hermie niet gaat opstellen tegen 1 van die 2 dames”. Volgens de voorzitter raakte Hermie daar dusdanig van uit zijn doen en zou dit niet bevorderend zijn voor zijn prestaties op het schaakbord. Dit goedbedoelde advies heb ik eventjes op me in laten werken. Het had vast en zeker iets te maken met “behaalde resultaten uit het verleden”. Desondanks heb ik vast gehouden aan de opstelling en dat betekende dus dat Hermie op bord 4 uit moest komen tegen Ruth Plaggenburg. En eerlijk is eerlijk hij begon prima en kwam zelfs al vrij snel een pionnetje voor te staan. Maar dat zegt natuurlijk ook weer niet alles. Hoe zou dit gaan aflopen?
De eerste partij die eindigde was een partij tussen 2 zeer ervaren spelers. Op bord 2 speelde Dick Jansen met wit tegen Jos Buijs. Lange tijd stond het gelijk, maar na een dameruil tegen 2 torens ging het ineens snel. Door een onnauwkeurige zet kwam Dick in de problemen die even later onoplosbaar waren geworden. Hij legde als eerste zijn koning om. 1-0 voor UVS 7……Dat begon niet goed zo, het zou toch niet…..
Geluk bij een ongeluk, ik stond behoorlijk goed en had al vrij snel een kwaliteit voorsprong op mijn tegenstander, Robert Kerkhoven. Door een verkeerde volgorde van zetten van mijn tegenstander won ik een tweede kwaliteit en snoepte er ook nog eens een extra pion af. Nu moest ik alleen nog maar opletten om geen fouten te maken en dan zou ik het rustig uit moeten kunnen schuiven. Dat lukte waardoor de stand op 1-1 kwam.
Helaas begon het tij toen weer te keren. Peter Geurts stond kwalitatief achter. Zijn tegenstander had een toren tegen het paard van Peter. Peter hield lang dapper stand maar eenmaal in het eindspel gekomen ging het mis. Toen hij inzag dat de kansen op winst waren verkeken gaf hij op en feliciteerde hij zijn tegenstander, teamleider Jaap Stork. Chips, keken we ineens tegen een achterstand aan van 2-1 voor UVS 7. De spanning gierde door de Kubus. Het zou toch niet…
Invaller Thijs Banken, speelde op het eerste bord en werd ineens de hoop van Tornado 3 “in bange dagen”. Hij speelde (met zwart) tegen de zeer ervaren rot, Guus Leufkens. Het was vanaf het begin meteen duidelijk dat Guus geen enkele genade kende t.o.v. zijn tegenstander. Guus opende met wit en nam meteen het initiatief in handen. Hij trachtte Thijs steeds meer onder druk te zetten. Thijs kwam inderdaad behoorlijk in de verdrukking te staan maar hij gaf geen krimp en bleef zeer rustig en consciëntieus verdedigen. Het was net alsof Thijs zat te wachten op een foutje van zijn tegenstander. Tsja, helaas voor Jos beging hij in het eindspel een foutje waarop Thijs meteen zijn tegenstander besprong en genadeloos toesloeg. Omdat beide spelers toen minder dan 5 minuten op hun klok hadden staan was het nog wel de vraag of Thijs de partij in winst zou weten om te zetten. voordat zijn vlag zou gaan vallen. Het werden bloedstollende momenten, maar Thijs behield de rust van een Tibetaanse monnik en schoof “het spelletje”dan ook rustig uit. Een zucht van verlichting ging door de aanwezige kiebitzers. De zon begon weer te schijnen, want de stand was weer gelijk, 2-2. Maar wat gebeurde er op de laatste 2 borden?
Hermie stond nog steeds een pionnetje voor, maar erg overtuigend zag het er niet uit. Misschien had ik hem dus inderdaad niet tegen 1 van die 2 dames moeten opstellen, bedacht ik me toen. Maar dat is natuurlijk die bekende wijsheid van achteraf, waar je dus niets aan hebt. Volgens de echte kenners en schaakdeskundigen (en dat zijn we natuurlijk allemaal:-) was het een remisestelling. Soms heb je in het leven (en in het schaakspel) wat geluk nodig. En dat had Hermie! (in het schaakspel) In het pionneneindspel schoof zijn tegenstandster haar pion 2 velden naar voren waarop Hermie haar pion pardoes en passant sloeg. Met als gevolg een pion die niet meer tegen te houden was om te gaan promoveren tot een leuke dame. De dame tegenover Hermie zag dit tot haar schrik ook en gaf meteen op. Ze vertelde dat ze de “en passant regel” niet zo goed kende. Tsja dat was vervelend voor zijn tegenstandster maar daardoor veranderde de stand op het scorebord wel in 3-2 voor Tornado 3. Maar……hoe ging het bij Michiel?
Michiel van Deursen speelde op bord 5 (met zwart) tegen Valerie Jansen. (voor zover bekend geen familie van Dick) Als Michiel zou gaan verliezen zou het een gelijkspel worden 3-3. Aan een remise had Michiel genoeg voor de winst van Tornado 3. Michiel begon erg goed en kwam al vrij snel op een pion voorsprong. De koning van zijn tegenstandster stond ook niet meer echt lekker en het zag er dus goed uit, maar het kon nog alle kanten op gaan. Omdat we aan een remise genoeg hadden heb ik als teamleider tegen Michiel gezegd dat hij remise mocht aanbieden, maar dat hij dit zelf moest gaan beslissen. Daar heeft hij kort over nagedacht maar even later bood hij remise aan. Valerie nam dit aanbod echter niet aan. Ook wel begrijpelijk, want het kon nog alle kanten op gaan en het ging natuurlijk ook wel ergens om. (verlies of gelijkspel) Met maar weinig minuten op de klok, 2 torens en enkele pionnen op het bord was dit zonder meer de meest spannende partij van de avond. De conclusie achteraf was dat ze het allebei nog hadden kunnen winnen doordat ze allebei foutjes maakten. Tsja, wie doet dat niet in tijdnood en dan ook nog eens een hele schare toeschouwers om je heen. Dat is meestal niet bevorderlijk voor de schaakcapaciteiten. Hoe dan ook, Michiel wist in hoge tijdnood net iets eerder een pion te promoveren en sloeg even later de laatste toren van Valerie van het bord waarop zij sportief opgaf.
Tornado 3 heeft de eerste wedstrijd dus gewonnen met 4-2! Bellen of mailen heeft de komende dagen geen enkele zin omdat we onze overwinning nog aan het vieren zijn.
Geert van Tongeren
Teamleider Tornado 3