Nadat eerder Tornado 3 met 0-4 flink klop had gekregen van Mook 2 kreeg Tornado 4 de kans tegen Mook 3 om het ware Tornadogezicht te laten zien. Door afwezigheid van Geert- Smulders-Dinh bestond het team dit keer uit Thijs Banken, Wim Nijs, Pieter van Dijk en Marc Fluit. De tegenspelers van Mook waren Kees van Straaten, Nico Molle, Jim Norris en Jan Ermers.
Invaller Pieter bewees wederom zijn waarde als invaller. Met wit koos hij dit keer voor een voorzichtige opbouw, waarmee hij tegenstander Jim uit de tent lokte. Pieter profiteerde handig door een paardvork waarmee de zwarte dame verloren ging en tevens de partij.
Wim, lijstaanvoerder bij de Tornado-thuisschaakcompetitie, was na het onverwachte verlies in de wedstrijd tegen een ASV-junior scherp als het mes tegen routinier Nico. Nog voordat de opening was afgerond, koos Wim brutaal de aanval en vond een bres in de witte stelling. Hij voerde de druk op, maar Nico wist steeds tegenzetten te vinden. De aanval leek dood te bloeden door gebrek aan zwarte hulptroepen. Echter door de sterke druk van Wim koos Nico voor een dubieuze verdediging met de toren waarna Wim, net als Pieter, een paardvork kon plaatsen waardoor een witte toren verloren ging. De partij was hiermee feitelijk gespeeld en Nico gaf zich even daarna gewonnen.
Aan het vierde bord speelde Tornado’s Marc een bijzondere partij tegen Jan. Na een gelijkwaardig begin besloot Marc met zijn dame de aanval te kiezen. Jan sloot vervolgens het gaatje in de verdediging en de dame was gevangen. Marc had vervolgens geen andere keus dan de dame tegen een toren te ruilen. Normaalgesproken zou dat aanleiding kunnen zijn de partij op te geven, maar bij Tornado 4 coryfee Marc ligt dat anders. Marc, die nog geen pion kwijt was, vlocht een verdedigingslinie die veel weg had van het beroemde Mooks ijzervlechtwerk met de torens als stutpalen. Voor Jan was er ondanks het flinke materieel overwicht geen doorkomen aan. Het koste Jan veel tijd om een gat te vinden dat er niet was. Hij besloot vervolgens een opening te forceren en dat leverde Marc na enkele afruilen een vrijpion op. Het spel werd hiermee voor wit steeds lastiger en niet geheel onverwacht verloor wit zijn partij door tijdoverschrijding.
Thijs Banken had aan het eerste bord de taak om de wraak van Tornado compleet te maken. Al vroeg in de partij besloot Kees tot dame-afruil. Thijs bezorgde Kees een dubbelpion, maar daarmee was het pleit verre van beslist. Kees had veel speelruimte met zijn lopers en dreigde met een gevaarlijke inval van het paard op c2 waarna de opgesloten toren op a2 verloren zou kunnen gaan. Thijs restte geen andere keus dan het gevaarlijke paard te slaan met zijn witte loper. Kees werd hierdoor van zijn dubbelpion verlost, maar het voordeel voor Thijs was dat het gevaar geweken was, mede door sluiting van de d-lijn. Na enkele afruilen kwam er een remiseachtige stand op het bord. Echter, toen Kees onder tijdsdruk (het was de laatste partij die nog aan de gang was) enkele onnauwkeurigheden beging, maakte Thijs het karwei bekwaam af met een gedwongen mat. Mook 3-Tornado 4: 0-4!