SV Tornado verliest nipt van Elster Toren 1

Nipt verlies van het SOS-team in de eerste externe wedstrijd van het seizoen. Elster Toren 1 was de tegenstander. Zij speelden 2 seizoenen geleden nog in de topklasse, vorig jaar 1e klasse en nu 2e klasse. Zou een pittige klus voor ons worden.

 

Rijk-Pieter

Een eerste wedstrijd in een nieuw seizoen is altijd even spannend. Drie maanden niet echt serieus geschaakt en is dan het niveau er nog wel?

De eerste drie zetten van de opening gingen nog wel binnen een minuut, maar op zet 4 was het toch al nadenken. Uit de analyse bleek later dat vooral de zetten 4 t/m 9 niet de sterkste van de partij waren. Daarna ging het beter. Ik had een plan en afhankelijk van de tegenstander was eigenlijk alleen de volgorde van de zetten belangrijk om een voordeel te krijgen.

Toen mijn tegenstander ook het gevaar inzag, volgde eerst een pionoffer gevolgd door een kwaliteitsoffer. Helaas voor hem gaf dit niet een positioneel voordeel op het bord. Enkele zetten later volgde een matdreiging die alleen met een stukverlies kon worden voorkomen.

Met een toren minder had doorspelen weinig zin meer en gaf mijn tegenstander op. Een fijn begin van het seizoen, een 0 – 1 voorsprong, dat later op de avond toch nog een klein dompertje kende. We verloren met 3,5 – 2,5.

 

Len

De eerste externe wedstrijd van t seizoen. Ontzettend veel zin in om met z’n allen te knallen en er dit seizoen wat moois van te maken. Met een paar nieuwe mensen in de ploeg gingen we naar Elst.

Ik mocht het op bord 2 opnemen tegen John Remmerts.

Eerder die dag twee potjes online gespeeld en bij een kreeg ik Ruy Lopez opening tegen, zoals gewoonlijk niet bestudeerd en wat blijkt ’s avonds krijg ik de Ruy Lopez tegen. Na een verdediging met m’n dame op f3 bleek mijn stelling niet zo slecht als ik dacht/voelde achter het bord. Maar de spanning en creativiteit moest deze avond van de andere borden komen. Na 1,5 uur wat geschuif en het pareren van diverse aanvallen van mijn tegenstander kwamen we tot een remise. Hopelijk pakken we de volgende wedstrijd als team een overwinning.

 

Bart

Mijn eerste externe partij was vanzelfsprekend spannend. Ik speelde met wit, maar al bij zet drie bevond ik me op onbekend terrein. Beide spelers kozen voor een solide opening, en na veertien zetten was de stelling behoorlijk gesloten.

Het eerste keerpunt kwam toen zwart het paard naar d7 speelde. In de compacte structuur raakte zijn loper op e6 ingesloten. Na mijn zet Pxe7+, gevolgd door f5, werd zwart gedwongen zijn loper op te geven in ruil voor twee pionnen op c4.

Zwart probeerde vervolgens druk te zetten op de damevleugel. Dat dwong mij tot nauwkeurige, positionele verdediging met Ta2 en Tf2. Rond zet 35 kwam ik op een cruciaal moment: ik zag een zet die óf een blunder was, óf briljant. Gelukkig bleek het dat laatste. Ik offerde een pion én een toren op f6 om mijn dame diep in de zwarte stelling te laten infiltreren. De matdreiging kon door zwart alleen worden afgewend door zijn toren te offeren.

Na het afruilen van de dames had ik een extra loper over. Na nog enkele zetten gaf zwart zich gewonnen. Een prachtige eerste overwinning tegen een sterke tegenstander.

 

Ron

Ik mocht tegen Niels Schaap. Na de bekende zetten in de Siciliaanse opening ging de strijd gelijkwaardig op. Rond de 15e zet stond ik wat beter, had een goed gevoel. Niels dacht een pion te winnen met een paardzet. Ron sloeg het paard met zijn toren en als Niels de toren met zijn pion had geslagen was het mat in één. Hij zag het natuurlijk en verzonk in gepeins. Zijn antwoord was een zet van zijn dame die mijn toren aanviel. De waarde van de stelling was 4,6 punt voor mij. In mijn euforie dacht ik een onafwendbaar mat te hebben en daar speelde ik ook op.  Had ik mijn euforie beteugeld, dan had ik gezien dat hij mijn aanval kon dwarsbomen met een simpele maar o zo afdoende pionzet. Veel zetten waren voldoende om de winst te pakken maar de schaakblindheid was te sterk. Niet goed dus. In plaats van 1 – 0, werd het 0 – 1. Ik werd er ’s nachts nog wakker van 😊

 

Kadir
Na een jaar lang geen externe partijen gespeeld te hebben, besloten om daar maar eens verandering in te brengen. Een snipperdag opgeofferd voor mijn hobby. Ik mocht tegen Wiely Martens en besloot zijn e4 met c5 te beantwoorden. In zowat 90% van de gevallen krijg je dan weer zo’n anti-Siciliaan, dus dat zou nu wel weer het geval zijn dacht ik…..    Ik heb het geweten, het werd een open-Siciliaan en ik dacht dat de Najdorf wel een goed antwoord zou zijn, aangezien niet iedereen grootmeester is en 20 zetten uit zijn hoofd kent. Het werd ook nog eens een loper op g5 en toen was het ‘feest’ compleet. Voorzichtig e6 gespeeld en toen kwam hij met f4 aan, dus ik de loper tussen mijn dame en paard gezet, kwam hij met dame f3 aan. De beste zet is nu mijn dame naar c7, maar ik speelde mijn paard terug waarna een loper-afruil volgde. Ik verloor later een pion, vervolgens nog een pion, had wel allerlei truckjes, maar die werden goed gezien. Het werd een lange avond en werd, langzaam maar zeker van het bord afgeveegd. Wel steeds pion voor pion. Toen ik echter iets dreigde ging hij afruilen en ook een dame afruil werd door hem afgedwongen.  Achter het bord leek het een strijd, maar thuis in de computer gegooid, bleek het vanaf het moment dat ik het paard terug had gespeeld een kansloze onderneming te zijn, gezien het elo van mijn tegenstander (1873) wordt zoiets eerder afgestraft dan in lagere regionen. Het feest was deze avond in Elst….  letterlijk, want het leek wel carnaval, zag verklede mensen rondlopen in en rondom het café…..

 

Thijs

Mijn tegenstander opende Engels. Niet bepaald een opening die ik dagelijks speel. Het kostte veel tijd de juiste tegenzetten te vinden. Aanvankelijk ging het nog redelijk, maar na enkele zwakke zetten kwam de stelling zodanig onder druk dat het al gauw een verloren strijd werd. Alleen grote missers van de witspeler zouden zwart nog tegenkansen kunnen geven. Dat gebeurde niet, maar de materiële schade bleef met een loper minder beperkt. Doordat het tijdnadeel toen begon te drukken, volgden meer fouten, waarna ik besloot de handdoek in de ring te gooien