In memoriam Harry Bergsma

‘Schakers zijn vreemde mensen’. Een constatering.

Zeker voor buitenstaanders lijken wij schakers vreemde vogels; uren staren naar een bord vol stukken en dan uiteindelijk eindigen met een simpele handdruk.

Mijn stelling is dat elk mens ‘eigen-aardig’ is. Iedereen heeft iets eigens en ieder mens heeft zijn aard. Harry Bergsma was zo’n ‘eigenaardig’ mens. Hij was een van mijn eerste tegenstanders toen ik begon bij Tornado. Fanatiek en niet behept met valse bescheidenheid, zo leerde ik hem die avond, en ook later, kennen. Ik wist die avond mijn partij van hem te winnen, maar dat was mijn ‘beginnersgeluk’. 😉

Ik heb Harry later nog menigmaal achter en vooral ook naast het bord getroffen. De laatste jaren vooral als toeschouwer, meereizend met Dick Jansen.

Harry had graag het hoogste woord en voorzag menig partij van zijn commentaar. Als gastheer van de jaarlijkse club-barbecue was hij pas écht in zijn element. Muziek draaien, kletsen en een gezellig biertje, of twee, of drie….

Een echte schaker was Harry niet. Geen lange partijen met veel denkwerk. Liever ging hij recht en snel op zijn doel af. Niet altijd met evenveel succes; ‘De dood of de gladiolen’ had zijn motto kunnen zijn.

Helaas bleek ook Harry niet bestand tegen die K-ziekte. Na een kort ziekbed heeft hij de strijd moeten staken. Wij wensen Diny en de meiden heel veel sterkte met dit verlies.

Namens het bestuur van sv Tornado
Stan Jacobs