Donderdag 8 december mocht ons SOS-team aantreden in en tegen Veenendaal (2). Tot nu toe verloopt de competitie best goed. Na een nipte nederlaag tegen Het Kasteel werd in oktober ruim gewonnen van ASV 6. Maar deze avond was de koploper van dit moment de tegenstander; Veenendaal 2. Een behoorlijk sterk team met vooral een evenwichtige sterkte van alle spelers.
Teamleider Pieter van Dijk sprak van een mooie uitdaging en hoopte op een puntje. Na een enerverende avond was dat ook het resultaat, maar wellicht had er achteraf nog meer in gezeten??
Op bord 6 speelde Kadir tegen Rob van Oosteren. Beide heren deden het rustig aan. Vooral Kadir spendeerde veel denktijd in de opening. Op een gegeven moment gingen de dames actief meedoen in het spel. Rob zette zijn toren in lijn met de dame van Kadir. Als het paard van Kadir weg zou gaan, zou de dame van Kadir aangevallen worden. Echter, voordat Rob zijn toren speelde had Kadir’s paard de witte dame van Rob al aangevallen. Met andere woorden: gratis dame! Dit cadeautje werd in dank aangenomen door Kadir. Met zo’n voordeel is het voorzichtig spelen en dus de concentratie niet verliezen. Gelukkig ging alles goed; 1-0 voor Tornado en dat al voor half 10.
Tegen Jaap van Beelen bouwde Stan, vanavond spelend aan bord 2, rustig zijn stelling op. Toen alle stukken op hun plek stonden, probeerde hij met 13… e5 wat te forceren. Na wat slagzetten kwam Stan’s zwarte dame op e5 te staan en begon een aanvalsplan op te komen. Doordat Jaap zijn tweede paard nog niet in het spel had gebracht trok Stan ten aanval. Op zet 25 won Stan een pion en was de koningsstelling van wit kapot. Ook de witte toren kwam vast te staan op a3. Stan stelde hierna het punt eenvoudig veilig (2-0).
De even borden waren uiteindelijk alledrie voor 22 uur klaar, want nadat Pieter (bord 4) in het middenspel een pionnetje had gesnoept, moest hij dit voordeel wat later toch weer teruggeven. Aan het eind van het middenspel stonden er ongelijke lopers op het bord en werd de vrede met Kees van Heerikhuize getekend (2,5 – 0,5). Nog drie borden te gaan….
Helaas miste Geert van Tongeren aan bord 3 ergens de boot. Na een gelijkopgaande strijd tegen Ron Eveleens, waarin Geert zeker kansen had, greep hij in het middenspel mis. Dit kostte hem eerst een toren en uiteindelijk de partij (2,5-1,5).
Aan het hoogste bord verdedigde Ron Noppen met verve de Drutense eer tegen Gerard Bulthuis van Veenendaal 2. Zwart speelde de Caro-Kann verdediging. De stelling was lange tijd in evenwicht. Beide spelers speelden secuur. Wit had de hele partij een heel klein plusje. Op zet 25 kon Ron c5 spelen met goede kansen, maar de stelling was hem te complex. Forceren leek niet goed, zeker niet tegen hun eerste bordspeler.
De stand was toen 2,5 – 1,5 voor ons met nog twee borden te gaan. De stelling aan het andere bord stond slecht voor ons.
Enkele zetten later bood zwart remise aan en dat heeft Ron aangenomen. Daarmee was het laatste halfje binnen voor tenminste één matchpunt. Maar aan bord 5 moest het pleit nog beslecht worden en zou blijken of er een overwinning of toch een gelijkspel op het scorebord zou komen.
Thijs toverde in zijn partij de klassieke variant van het Konings-Indisch op het bord en naarmate de tijd vorderde kwam hij er met elke zet beter voor te staan. Helaas besloot hij vroegtijdig de lont in het kruitvat te steken om te stelling open te breken. Want direct daarna kwam hem ter ore dat een puntendeling voldoende was voor de teamwinst. Toen de rookwolken optrokken, bleek tegenstander Ricus Goossens er het beste voor te staan en trok deze de winst eenvoudig naar zich toe.
Een 3-3 eindstand was dus het resultaat van deze mooie en spannende schaakavond op de Veluwe. Met dit gelijke spel konden alle aanwezigen leven. Benieuwd wat de volgende ontmoeting, tegen het verrassend sterke Arnhemse Schaak Academie, gaat brengen. Op 20 januari 2023 zal in Mamre de strijd op de 64 velden losbarsten.